"hiç"in kiri pası..

reklam ihtiyaç duyulmayan şeyleri ihtiyaç yapmaksa, söylenti bu uğraşın baş kahramanı olsa gerek. söylentiyle yapamayacağınız şey yok. görüntünün esaretinde yaşayanlar, söylentinin kudretiyle kuruyorlar oyunlarını. hiç olan şeyin büyüyüp, iktidarlı olması yine söylentinin marifeti.. son zamanlarda "hiç"in hakimiyetinin farkında mısınız? çokçehreli, değişken ve "renkli" olması en büyük çalımı, sosyal medya ise "hiç"in en büyük yandaşlarından..

Bir Mucize İçin Önalıştırmalar

Beklemek kapalı gözlerle
boş inşaat sahasında
o eski evin yeniden orada durup
eskisi gibi olmasını beklemek

Durmuş saate bakmak
o denli uzun
hareket edinceye dek yeniden
saniye göstergesi

Seni düşünmek
ta ki
sana olan sevgi
mutlu oluncaya dek yeniden

Kolaydır artık
ölüleri
diriltmek
yeniden

Erich Fried

hayat memat yeni ev- teşvikiye 13 ocak 2010

kızımı seyrediyorum. arkadaşlarını başrolde oynatıyor. ben kendime kaçarken, o oyundan oyuna atlıyor.. yeni evimin yeni salonunda başrolü aynaya verdim. salonun her köşesini bana yansıtıyor. bazen beni de içine alıyor.. bir de sıcak bir ışık var hep venezuelalı meleğin gövdesinde.. siyah, beyaz ve grinin yanyanalığını ne zaman sevdim? ve yeşil. hiç vazgeçmediğim.. dışarıda, kapımın önünde şehrin olması güzel..

günbatımsız..gündoğumsuz..

her şeyin ötesini, berisini görmeyi birileri öğütlemiş miydi ki? babanın öteberilerini topla ya da öteberilerini dağıtma demesiyle alakalı da değil, pekala biliyorsun. öte ve beri; gözünü açar açmaz aklına gelen ilk şey değilmiş gibi davranmayı kes. sabah sevincine bile karışan bu iki kelimeyi daimi olarak düşünmekten vazgeçmelisin. hem sen değil miydin, uyandığında seni dirilten, neşelendiren şeyin, uyanır uyanmaz kahve makineseniden yayılan o güzelim kahve kokusu olduğunu söyleyen. ötesi o güzel kahveden yudumlarken, hele ki güneşli ve hafif esintili bir hava var ise, pencereni açıp soluduğun o güzelim havadır. berisini düşünme. ne olur bir kere olsun düşünme. mutluluğu yakınına çağırdığında da neler olduğunu biliyorsun..

bugün..

gözlerin güler
kalbin ağlardı senin
içedönüktü hep gözyaşların
nereden mi biliyorum?
çünkü ben sendim
sen de ben
artık ne sen bensin
ne de ben senim
zamanı gördüm bugün
yoketmiş büsbütün
sevinen yanımızı

ilk yazı..

güneş ve soğuk bir arada. yani mükemmel bir hava benim için. yeni bir bloga başlamak için de öyle. bu blog biraz rahatsız bir blog olacak. eleştirilerimin, rahatsızlıklarımın, itirazlarımın notlar, öyküler, karalamalar şeklindeki yeni yurdu.. buradan sıkılan 2'debir bloguna geçebilir, müzik, sanat, fotoğraf ve moda ile ilgili dikkatimi çeken konuları oradan takip edebilir. daha önce 2'debir blogunun içine kaçan öykü/eleştiri/şiir yazıların adresi artık burası..